Βάλι

Στη σκανδιναβική μυθολογία, ο Βάλι (Vali) ήταν γιος του θεού Οντίν και της γιγάντισσας Ριντ. Γεννήθηκε με τον μοναδικό σκοπό να σκοτώσει τον Χοντ ως εκδίκηση στον ακούσιο φόνο του αδερφού του Μπαλντρ. Ενηλικιώθηκε μέσα σε μια μέρα και φόνευσε τον Χοντ. Σύμφωνα με τη μοίρα ο Βάλι θα επιβιώσει του Ράγκναροκ.

Με το όνομα Βάλι συναντάμε και έναν γιο του Λόκι, ο οποίος μεταμορφώθηκε σε λύκο από τους θεούς και έκοψε το λαιμό του αδερφού του Νάρβι ως τιμωρία του Λόκι για τα εγκλήματά του.

Οι δύο περσόνες αρχικά μπορεί να αντιπροσώπευαν την ίδια οντότητα.

Χούλντρα

Στην Σκανδιναβική λαϊκή παράδοση η χούλντρα (huldra, Νορβηγική λέξη με ρίζα τη λέξη καλυμμένος ή μυστικός) ή σκόγκσρα/σκόγκσφρου (skogsrå ή skogsfru, σουηδική λέξη που σημαίνει «κυρία του δάσους») ή Ταλλεμάγια (Tallemaja), είναι ένα σαγηνευτικό πλάσμα του δάσους. Αν την δεις από μπροστά είναι μια εκπληκτικά όμορφη, συχνά γυμνή γυναίκα με μακρυά καστανοκόκκινα μαλλιά, αλλά αν τη δεις από πίσω είναι κούφια σαν τον κορμό γέρικου δέντρου. Στην Νορβηγία έχει ουρά αγελάδας, το ίδιο και στη Σουηδία όπου άλλες φορές έχει ουρά αλεπούς. Η χούλντρα δελεάζει τους άντρες να περπατήσουν μες στο δάσος και να κάνουν σεξ μαζί της. Αν ικανοποιηθεί μπορεί να δώσει κάποιο δώρο στον άντρα. Η σχέση όμως αυτή μπορεί να επιφέρει και τρέλα. Σύμφωνα με μια πιο θετική πλευρά μπορεί να προσφέρει καλό κυνήγι, πράγμα που μάλλον ήταν και η πρωταρχική της λειτουργία. Ένα φύσημα από χούλντρα στην οπή του τουφεκιού κυνηγού έφερε ως αποτέλεσμα το όπλο αυτό να μην αστοχήσει ποτέ πια.

Επίσης η Χούλντρα ήταν καλή με τους καρβουνιάρηδες που ήθελαν να αναπαυτούν. Πρόσεχε τα κάρβουνα όταν ο καρβουνιάρης κοιμόταν και αν κάτι πήγαινε στραβά χτυπούσε την πόρτα και τον ξύπναγε. Σε αντάλλαγμα ο καρβουνιάρης έπρεπε να μοιραστεί τις προμήθειές του μαζί της, αφήνοντάς τις σε συγκεκριμένο σημείο. Γενικά η χούλντρα μπορεί να ήταν πολύ καλή, ιδιαίτερα αν τύχαινε σεβασμού.

Αντίθετα με τα παραπάνω η χούλντρα δεν είναι αρεστή από τον Σκανδιναβό θεό Οντίν, του οποίου η κύρια ασχολία μετά την εισαγωγή του Χριστιανισμού στην Σκανδιναβία ήταν να κυνηγάει και να σκοτώνει όσες περισσότερες χούλντρα ήταν δυνατόν. Η αιτιολογία για την αντιπάθεια αυτή δεν εξηγείται ποτέ καθαρά.

Φρέιρ

Ο Φρέιρ (Freyr) είναι ένας πολύ σημαντικός θεός της Σκανδιναβικής θρησκείας και όχι τόσο της Σκανδιναβικής μυθολογίας όσο θα περίμενε κανείς, καθώς εκεί εμφανίζεται μόνο σε μία από τις σωζόμενες ιστορίες. Αντιθέτως εμφανίζεται συχνά στη λατρεία.

Ο Φρέι είναι μέλος των Βανίρ, θεός της αρσενικής γονιμότητας και θεός της αγάπης. Είναι αδελφός της Φρέγια και γιος του Νγιόρντ. Μαζί με τον Οντίν και τον Θωρ είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς θεούς και δέκτης πολλών προσφορών. Η υπηρέτρια του Φρέιρ, η Μπέιλα, ήταν η θεά των μελισσών και/ή των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Περιγράφεται ως όμορφος, δυνατός, ελεήμων και καλός και αποκαλείται και «Θεός του Κόσμου» (veraldar goð). Ελέγχει τον καιρό, βροχερό και ηλιόλουστο, και έτσι και την γονιμότητα της γης. Στον Φρέιρ επίσης γίνονταν προσευχές για καλό μέλλον, ειρήνη και ευημερία.

Ως θεός της γονιμότητας συχνά απεικονιζόταν με προεξέχον γεννητικό όργανο και η λατρεία του περιελάμβανε τραγούδια και δρώμενα που σόκαραν τους σύγχρονους και μεταγενέστερους Χριστιανούς που τα καταδίκασαν ως ανήθικα.

Μετά τον πόλεμο μεταξύ των Εσίρ και των Βανίρ, ο Φρέιρ, η αδερφή του και ο πατέρας τους εστάλησαν στους Εσίρ ως όμηροι ειρήνης. Κατείχε ένα μαγικό σπαθί το οποίο όμως αναγκάστηκε να παραχωρήσει προκειμένου να παντρευτεί την γιγάντισσα Γκερντ. Ως αποτέλεσμα ο Φρέιρ θα πρέπει να πολεμήσει χωρίς σπαθί στο Ράγκναροκ όπου και θα είναι ο πρώτος που θα πεθάνει και μάλιστα από το φλεγόμενο σπαθί του Σουρτ.

Αουρβαντίλ

Ο Αουρβαντίλ (Aurvandil) αναφέρεται μόνο μία φορά στην Σκανδιναβική μυθολογία, σε ένα κομμάτι της Έντα του Σνόρρι Στούρλουσον.

Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο μια μέρα ο Θωρ γύρισε σπίτι του με μια ακονόπετρα κολλημένη στο κεφάλι του την οποία δεν μπορούσε να αφαιρέσει. Έπειτα τον επισκέφτηκε η Γκρόα, σύζυγος του Αουρβαντίλ του Θαρραλέου, και τραγουδώντας μαγικά λόγια λάσκαρε την σφηνωμένη πέτρα. Προς ανταμοιβή της επερχόμενης ανακούφισής του ο Θωρ διηγήθηκε στην Γκρόα πως επιστρέφοντας από το Γιοτουνχέιμ έφερε μαζί του σε ένα καλάθι τον άντρα της ο οποίος δεν θ'αργήσει να επιστρέψει κοντά της. Ανέφερε ακόμα πως στη διαδρομή ένα από τα δάχτυλα του ποδιού του Αουρβαντίλ, που εξείχε από το καλάθι, πάγωσε και ο Θωρ αναγκάστηκε να το κόψει και να το πετάξει στον ουρανό δημιουργώντας το γνωστό αστέρι Δάχτυλο του Αουρβαντίλ. Η Γκρόα ενθουσιάστηκε από τα νέα και δυστυχώς ξέχασε τα υπόλοιπα ξόρκια της. Έτσι η πέτρα δεν ξεκόλλησε αλλά βρίσκεται ακόμα στο κεφάλι του Θωρ.

Οι υποθέσεις για την ταυτότητα του αστεριού περιλαμβάνουν τον πολικό αστέρα , τον πλανήτη Αφροδίτη, τον Σείριο και το αστέρι Ρίγκελ που σχηματίζει το δάχτυλο του ποδιού στον αστερισμό του Ωρίωνα.

Νοττ (Θεά της νύχτας)

Στην Σκανδιναβική μυθολογία η Νοττ (Nótt)είναι η προσωποποίηση της νύχτας.

Με τον τελευταίο της σύζυγο, τον Ντέλινγκ, απέκτησε τον Νταγκρ (ημέρα). Ο Οντίν έδωσε στη μάνα και στον γιο από ένα άλογο και ένα άρμα στον καθένα με τα οποία διασχίζουν τον κόσμο κάθε 24 ώρες. Κάθε πρωί το άλογο της Νοττ, που λέγεται Χριμφάξι, δροσίζει τη γη με τον αφρό που πέφτει από το χαλινάρι του. Το άλογο του Νταγκρ λέγεται Σκινφάξι και η χαίτη του φωτίζει όλο τον ουρανό και τη γη.

Χελ (Θεά της κολάσεος)

Στην Σκανδιναβική μυθολογία η Χελ, (Hel) είναι η βασίλισσα του Χελχέιμ (Helheim), δηλαδή του Σκανδιναβικού κάτω κόσμου.

Περιγράφεται ως κόρη του Λόκι. Παρόλο που και οι δύο γονείς της ήταν ουσιαστικά γίγαντες, συχνά συγκαταλέγεται όπως και ο πατέρας της στους θεούς.

Η Χελ εξορίστηκε στον κάτω κόσμο από τον Οντίν. Εκεί έχει εξουσία πάνω σε όλους τους κατοίκους των εννέα κόσμων που δεν πεθαίναν ένδοξα στην μάχη αλλά εξαιτίας ασθενειών ή γηρατειών.

Το όνομά της είναι η πηγή της αγγλικής λέξης hell (κόλαση).

Φρέγια (Θεά της γονιμότητας)

Η Φρέγια (Freyja), αδερφή του Φρέιρ και κόρη του Νγιορντ συνήθως περιγράφεται ως η θεά της γονιμότητας της Σκανδιναβικής μυθολογίας. Freyja σημαίνει κυρία, θηλυκός ηγέτης. Ήταν η θεά της οικειότητας και τα δάκρυά της ήταν χρυσά. Ήταν επίσης θεά της αγάπης, του σεξ και της θελκτικότητας και έγινε μία από τις πιο δημοφιλείς θεές. Η δημοτικότητά της ίσως να οφείλεται και στην προθυμία της να κοιμηθεί με άλλους.

Κάποια στιγμή μπορεί να ήταν το ίδιο πρόσωπο με τη Φριγκα και μπορεί να θεωρηθεί το αντίστοιχο της Βένους και της Αφροδίτης. Πιστευόταν επίσης πως ήταν η πιο επιθυμητή από τις θεές εξαιτίας ενός ελκυστικού κοσμήματος, του Μπροσινγκάμεν, για την εύρεση του οποίου αναγκάστηκε να κοιμηθεί με 4 νάνους.

Η Φρέγια ήταν άγρια θεά: ελεύθερη με τις σεξουαλικές της ορέξεις και μανιώδης όταν υποχρεωνόταν να κάνει κάτι παρά την θέλησή της. Ερωμένη του Οντίν και άλλων θεών. Σύμφωνα μάλιστα με τον Λόκι επέτρεπε ακόμα και στον αδελφό της να έρθει στο κρεβάτι της.

Η Φρέγια οδηγεί ένα κάρο το οποίο σέρνουν οκτώ γάτες. Ήταν Βασίλισσα των ξωτικών, ενώ οι γίγαντες συνεχώς προσπαθούν να την αρπάξουν από τους θεούς.

                   

Ο θεός Όντιν

                                       Όντιν

Ο Όντιν θεωρείται ο ανώτατος θεός στη Σκανδιναβική και Τευτονική Θρησκεία και μυθολογία. Είναι υιός της γιγαντίδος Μπέστλα (Bestla) και του Θεού Μπορ (Borr), ο ύπατος των Θεών Αισίρων (Æsir), του σημαντικότερου κλάδου του σκανδιναβικού πάνθεου. Ήταν πατέρας αρκετών εξ αυτών και δημιουργός του πρώτου ζεύγους της τωρινής γενεάς ανθρώπων (του Ασκ και της Έμπλα), διαμορφωτής των Εννέα Κόσμων της τευτονικής παραδόσεως από τα λείψανα του γίγαντα Ύμιρ (Ymir).

Το όνομα Όντιν προέρχεται από αρχαίο σκανδιναβικό Óðinn, το οποίο ετυμολογείται από τη λέξη óðr , "οργή". Το όνομά του ποικίλει: Óðinn στα ισλανδικά, Oden στα σουηδικά, Wõden στα αγγλοσαξωνικά, Wuodan στα αλλεμανικά, Wotan ή Wothanστα γερμανικά, Godan στα λομβαρδικά.

Ο Όντιν εμφανίζεται ως θεός του πολέμου στις νότιες τευτονικές πηγές από τον 5ο ως τον 8ο αιώνα.

Ο ρόλος του, όπως πολλών θεών της βόρειας παράδοσης, είναι πολύσημος: είναι ο θεός της ποιήσεως, της γνώσεως, της εμπνεύσεως αλλά και του πολέμου. Επίσης θεωρείται θεός της σοφίας και της νικηφορίας. Φαίνεται πως ο βασικός αρχικός ρόλος του πρέπει να ήταν αυτός του ψυχοπομπού, δηλαδή να οδηγεί τους νεκρούς στον άλλον κόσμο. Επίσης είχε στενή σχέση με τα άλογα, τα δόρατα και τη μετενσάρκωση. Το δικό του άλογο ονομαζόταν Σλάιπνα, σύμφωνα με τις σκανδιναβικές πηγές, είχε οκτώ πόδια, και ο Όντιν το χρησιμοποιούσε για να μετακινείται ανάμεσα στους διαφορετικούς κόσμους. Επίσης μπορούσε να μεταμορφωθεί σε γεράκι, αλλά σε αντίθεση με άλλες ουράνιες θεότητες ή θεούς-δημιουργούς άλλων πολιτισμών, στη σκανδιναβική μυθολογία ο Όντιν ουδέποτε θεωρήθηκε παντοδύναμος κύριος ουρανού και γης.

Λόκι και Θωρ

                                         Λόκι

Ο Λόκι Λαουφέιγιαρσον (Loki Laufeyjarson) είναι ο κατεργάρης θεός της Σκανδιναβικής μυθολογίας, γιος του Φαρμπάουτι και της Λάουφει. Θεωρείται ο δημιουργός κάθε απάτης. Ο Λόκι είναι κατά κάποιο τρόπο και θεός αλλά και Γιοτούν (Jotun) (κάτι παρόμοιο με τους Τιτάνες και τους Γίγαντες της Ελληνικής μυθολογίας). Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Λόκι κατοικούσε στο Άσγκαρντ μαζί με τους θεούς και είχε γίνει αδερφοποιτός με τον Οντίν." Ο Loki είναι όμορφος και έχει ακαταμάχητο παράστημα, αλλά από τη φύση του είναι κακός και ασταθής. Υπερτερεί όλων των άλλων σε πανουργία και είναι ο αριστοτέχνης στην απάτη."

Αν υπήρξε ένας θεός που θα μπορούσε να νικήσει τον Θωρ, θα ήταν ο Λόκι. Σωματικά είναι υποδεέστερος του Θωρ, αλλά το εξισορροπεί όντας μουλωχτός και δαιμόνιος. Ο Οντίν και ο Λόκι είναι αδελφοί αίματος και αντιλαμβάνονται και οι δύο το τέλος. Υπό την προστασία του Οντίν, ο Λόκι μένει ατιμώρητος για πράξεις που ο Πατέρας των Θεών δε θα επέτρεπε

Για τους άλλους θεούς είναι απρόβλεπτος, άλλοτε δρώντας ως ζωηρός γελωτοποιός, άλλοτε ως ψυχρός πολιτικός, που πάντα δουλεύει για το συμφέρον του. Η αλλαγή συμμάχων είναι μέρος του πονηρού χαρακτήρα του. Κατά καιρούς εξυπηρετεί τους Εσίρ, μόνο για να τους μαχαιρώσει πισώπλατα λίγο αργότερα.

Για παράδειγμα, είναι αυτός που ευθύνεται για την εξαφάνιση, αλλά και την ανάκτηση των Μήλων της Νιότης, χωρίς τα οποία οι Εσίρ θα γεράσουν.
                                            

                                                Θωρ

Ο Θωρ (Thor ή στα Γερμανικά Donar/Donner) είναι ο κοκκινομάλλης και γενειοφόρος θεός του κεραυνού και της αστραπής στη Γερμανική και Σκανδιναβική μυθολογία. Είναι γιος του Οντίν και της Γιορντ. Ενώ ο Οντιν είναι θεός των ισχυρών και αριστοκρατικός, ο Θωρ είναι περισσότερο ένας κοινός άντρας, που συχνά συνασπίζεται με τους ανθρώπους εναντίον άλλων θεών.Κατά τη διάρκεια του Ράγκναροκ ο Θωρ θα σκοτώσει τον Γιόρμουνγκαντ (Jormungand) αλλά θα πεθάνει από το δηλητήριο του.